ദേശചരിത്രം ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ

കേരളത്തെകുറിച്ച് പരാമർശമുള്ള ഏറ്റവും പുരാതനമായ രേഖ ക്രിസ്തുവിന് 257 വർഷം മുമ്പ് അശോകചക്രവർത്തി (ബി.സി.232-272) രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ള രണ്ടാം ശിലാശാസനമാണ്. അതിൽ കേരളത്തിലെ ചേര രാജാക്കന്മാരെ (കേരളപുത്രന്മാർ)പറ്റി വിവരിക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാൽ കേരളത്തെ പറ്റിയും കേരള രാജാക്കന്മാരെ പറ്റിയും ധാരണയുണ്ടാക്കുന്ന തരത്തിൽ ഉള്ള പരാമർശങ്ങൾ ലഭിക്കുന്നത് ക്രിസ്തുവിന് ശേഷം ഉള്ള മൂന്നും നാലും ശതകങ്ങളിൽ എഴുതപ്പെട്ട സംഘകൃതികളിൽ നിന്നാണ്. സംഘകാലത്തെ കേരളത്തിൽ തമിഴരും ഉണ്ടായിരുന്നതിനാൽ കവികൾ കേരളത്തെ തമിഴകത്തിൽ പെടുത്തി എന്നു മാത്രം. എന്നാൽ സംഘകാലത്തിനു മുമ്പും കേരളമുണ്ടായിരുന്നു. മറ്റു ഭാഷകളും നിലവിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. കേരളീയരുടെ ഭാഷ എന്ന പൊതുവായൊന്നല്ലായിരുന്നു.  കുട്ടനാട്ടിൽ കുടക് ഭാഷയും തുളു നാട്ടിൽ തുളു കലർന്ന ഭാഷയും നിലവിൽ നിന്നിരുന്നു. ഭാഷയുടെ ഇടയിലും കൊടുക്കൽ വാങ്ങലുകൾ നടന്നു.
എ ഡി ആറ് മുതൽ എട്ടാം നൂറ്റാണ്ട് വരെയുള്ള കേരളത്തിന്റെ ചരിത്രം അവ്യക്തമാണ്. എ ഡി 825 മുതൽ ( 'കൊല്ലവർഷം) - കുലശേഖര രാജവംശത്തിന്റെ കീഴിൽ കേരളം പ്രബലമായി. ഒൻപതും പത്തും നൂറ്റാണ്ടുകൾ തത്ത്വചിന്ത, സാഹിത്യം, വിദ്യാഭ്യാസം, ഫൈൻ ആർട്സ് എന്നിവയിൽ ശ്രദ്ധേയമായ വികാസത്താൽ അടയാളപ്പെടുത്തിയ ഒരു സുവർണ്ണ കാലഘട്ടത്തിന് രൂപം നൽകി. ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ മലയാളം ഒരു പ്രത്യേക ഭാഷയായി ഉത്ഭവിച്ചു. പതിനൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, ചോളന്മാരുമായുള്ള നൂറുവർഷത്തെ യുദ്ധത്തിന്റെ ഫലമായി ചേരരാജ്യം എണ്ണമറ്റ രാജ്യങ്ങളായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടു. എന്നിരുന്നാലും, 14-ാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആരംഭത്തോടെ, ഭരണാധികാരി രവിവർമ്മ കുലശേഖരൻ ദക്ഷിണേന്ത്യയുടെ മുഴുവൻ മേൽ ഒരു ഹ്രസ്വകാല ആധിപത്യം സ്ഥാപിച്ചു. 1314-ൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണശേഷം, കേരളം പരസ്പരം യുദ്ധം ചെയ്യുന്ന നാട്ടുരാജ്യങ്ങളായി മാറി.  അവയിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ടത് വടക്ക് കോഴിക്കോടും, തെക്ക് തിരുവിതാംകൂറുമായിരുന്നു.
കേരളത്തിലെ സുഗന്ധദ്രവ്യങ്ങൾ ലോകത്തെ ഇങ്ങോട്ടാകർഷിച്ചു. 16ാം നൂറ്റാണ്ടുവരെ അറബികൾ കേരളവുമായി കച്ചവടം നടത്തിയിരുന്നു. പ്രത്യേകിച്ചും കുരുമുളക്. അലക്‌സാണ്ടർ ചക്രവർത്തിയുടെ ദിഗ്വിജയത്തിനു ശേഷം കേരളം പ്രധാന കച്ചവടകേന്ദ്രമായി. മധ്യകിഴക്കൻ, മെഡിറ്ററേനിയൻ, ചൈന. ഈ രാജ്യങ്ങളുമായുള്ള കച്ചവട ബന്ധം കേരളത്തിന്റെ സന്പദ്ഘടനയിലും, സാമൂഹ്യ, സാംസ്‌കാരിക ഘടനയിലും ഉണ്ടാക്കിയ വ്യതിയാനങ്ങൾ കുറച്ചൊന്നുമല്ല. 1498-ൽ  വാസ്‌കോ ഡി ഗാമ കോഴിക്കോട് കാലുകുത്തിയതോടെ കേരളത്തിൽ വിദേശ ഇടപെടലിന്റെയും അധിനിവേശത്തിന്റെയും യുഗത്തിന് തുടക്കം കുറിച്ചു. പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ടിൽ പോർച്ചുഗീസുകാർ അറബ് വ്യാപാരികളെ പിന്തള്ളി മലബാറിന്റെ വാണിജ്യത്തിൽ ആധിപത്യം സ്ഥാപിച്ചു. 17-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഡച്ചുകാർ പോർച്ചുഗീസുകാരെ പുറത്താക്കിയെങ്കിലും 1741-ൽ തിരുവിതാംകൂർ രാജാവായ മാർത്താണ്ഡവർമ്മയുടെ കൈയിൽ നിന്ന് ദയനീയമായ പരാജയം ഏറ്റുവാങ്ങി. 1766-നും 1790-നും ഇടയിൽ മൈസൂരിലെ ഹൈദരാലിയും ടിപ്പു സുൽത്താനും നടത്തിയ വിനാശകരമായ അധിനിവേശം കേരളത്തിന് വഴിയൊരുക്കി. ബ്രിട്ടീഷ് ശക്തിയുടെ സ്ഥാപനം. കൊച്ചിയും തിരുവിതാംകൂറും യഥാക്രമം 1791-ലും 1795-ലും ബ്രിട്ടീഷ് ആധിപത്യം സ്വീകരിക്കാൻ ബാധ്യസ്ഥരായിരുന്നു. വടക്കുള്ള സാമൂതിരിയുടെ പ്രദേശങ്ങൾ ബ്രിട്ടീഷുകാർ കൂട്ടിച്ചേർക്കുകയും അവരുടെ നേരിട്ടുള്ള ഭരണത്തിൻകീഴിൽ മദ്രാസ് പ്രസിഡൻസിയുടെ മലബാർ ജില്ലയായി രൂപീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. 1800 മുതൽ 1805 വരെ മലബാറിലെ പഴശ്ശിരാജയുടെയും 1809-ൽ തിരുവിതാംകൂറിലെ വേലുതമ്പിയുടെയും നേതൃത്വത്തിൽ ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണത്തിനെതിരായി പോരാട്ടങ്ങളുണ്ടായി. ഇരുവരും സ്വദേശത്തിനായി ജീവൻവെടിയുകയും ചെയ്തു. പിന്നീട് ബ്രിട്ടീഷുകാർക്കെതിരായ കേരളത്തിലെ സ്വാതന്ത്ര്യസമരം രണ്ട് ഘട്ടങ്ങളിലായി വികസിച്ചു. ആദ്യ ഘട്ടം രക്തരൂഷിതവും  രണ്ടാമത്തേത് സമാധാനപരവും മഹാത്മാഗാന്ധിയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ ദേശീയ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ഭാഗവുമായിരുന്നു.
കേരളത്തിലെ ദേശീയ പോരാട്ടം വിഭാവനം ചെയ്തത് രാജ്യത്തിനാകെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തോടൊപ്പം, മലയാളം സംസാരിക്കുന്ന ജനങ്ങളെ ഒരു ഭരണത്തിൻകീഴിൽ ഏകീകരിക്കുക എന്നതുകൂടിയാണ്.1949 ജൂലൈ 1-ന് തിരുവിതാംകൂറും കൊച്ചിയും ഒരു പുതിയ തിരുവിതാംകൂർ-കൊച്ചി സംസ്ഥാനമായി സംയോജിപ്പിച്ചു. 1956 നവംബർ 1-ന് ഇന്ത്യൻ സംസ്ഥാനങ്ങൾ ഭാഷാടിസ്ഥാനത്തിൽ പുനഃസംഘടിപ്പിച്ചപ്പോൾ, മലബാർ ജില്ലയെ തിരുവിതാംകൂർ-കൊച്ചിയുമായി ചേർത്ത് പുതിയ കേരള സംസ്ഥാനം രൂപീകരിച്ചു. കന്യാകുമാരി ഉൾപ്പെടെയുള്ള തമിഴ് സംസാരിക്കുന്ന പഴയ തിരുവിതാംകൂറിന്റെ തെക്കൻ പ്രദേശങ്ങൾ തമിഴ്‌നാടിന്റെ ഭാഗമായി.